woensdag 27 juli 2011

Basel - Colmar

Gisteren
Vanavond nog even de stad ingelopen voor een pizza. Driftige muziek trok me naar de rivier, over de Mittlerebrucke. Het schemerde al. Vanachter de brug kwam de muziek, een mengeling van een Brassband en Caribische muziek, opzwepend. Drommen mensen langs de kade en op de terrassen, veel jonge mensen, drinkend, rokend, konden niet stil staan of zitten. Sommigen dansten. Een fel verlicht podium met een band, drijvend in de rivier. Aan de overkant rijst de stad op uit de rivier, het water stroomt krachtig, maar stil. Enkele boten lijken op het ritme van de muziek op en neer te dobberen. Ik word er melangoliek van. Ben vergeten waarom ik hier ben. Het kan overal zijn: een stad aan een rivier.

Vandaag

Aan de overkant van de Rijn ligt nog een belangrijk deel van Basel: Altstadt Klein Basel, winkelstraten en klassieke woonblokken aan brede lanen, maar dat laat ik nu maar liggen en koers zo dicht mogelijk langs de rivier naar Weil am Rhein, naar de meubelfabriek van Vitra.

Wie iets met Design heeft (en wie heeft dat niet met een moderne racefiets) zou op doorreis naar warmere streken hier eens een kijkje moeten nemen. De fabriek vervaardigt meubels van bekende ontwerpers zoals het echtpaar Eames, Jasper Morrison en de Belg Maarten van Severen. Maar wat de moeite van een bezoek zeker waard maakt is het Vitra Design Museum, dat een fantastische collectie meubels bevat van modernistische ontwerpers uit de vorige eeuw: de houten meubels van Thonet en Aalto, de beroemde buisstoelen van Mart Stam, Marcel Breuer, Mies van der Rohe en Le Corbusier zijn er te zien. Ook de stoelen van Gerrit Rietveld, de beroemde tongstoel van Verner Panton en de hoge leuningstoel van Macintosh behoren er toe. Te veel om op te noemen natuurlijk.

En dat is nog niet alles voor de liefhebbers: de collectie is ondergebracht in verschillende paviljoens van evenzeer bekende eigentijdse architecten. Op het terrein bevinden zich gebouwen van de Japanner Tadao Ando, Frank Ghery, Zaha Hadid en het vorig jaar gereed gekomen Vitrahaus van Herzog & de Meuron.


En weer heb ik geluk. De tentoonstelling over het Italiaanse Design in het paviljoen van Zaha Hadid gaat om 10 uur voor het eerst open voor publiek. Ik ben te vroeg, maar de aardige mevrouw van de tickets laat me er (gratis) in, nadat ik hebt verteld hoe ik hier ben verzeild.


Na wat zoeken en verkeerd rijden beland ik op de fietsroute langs de Rijn. Een recreatief gravelpad van wel 30 km naar het noorden. Het gaat snel, maar veel van de omgeving zie ik niet, laat staan van de Rijn; de route gaat vooral door bossen. Ik kom meer trekkers op zwaar bepakte fietsen achterop en tegen dan ik in tijden heb gezien.


Onwillekeurig wil ik het verschil maken: ik ga steeds harder fietsen, maak een kort praatje met een stel dat ik inhaal (volgen inderdaad de zelfde route tot Koblenz, maar doen er wel een week over, terwijl ik drie overnachtingen heb gepland voor ik daar ben). Het gravel knispert onder de banden. Wat een genot, mijn Pinarello. Heb het gevoel of ik er mee kan lezen en schrijven, na zo'n 700 km en een Gotthard.
Ik realiseer me dat ik dezelfde route volg die in het reisverhaal Geen Genade (Fiets, nr 5) is beschreven, alleen laat ik me (nu) niet verleiden om de beproeving van het Zwarte Woud te ondergaan!
Na een kilometer of 40 steek ik de rivier over en voel me even weer terug in Italië, bij het oversteken van de rivier: hetzelfde beeld van de rivierbedding (nu wel vol water) die zich traag tussen de bossen door slingert. Dan gaat het verder op de linkeroever van de Rijn.
Aan alles merk ik dat ik in Frankrijk ben. Een blij gevoel bekruipt me en ik denk dat me niets kan gebeuren als er een steentje onder mijn band wegspringt. Toch wel: lek!


Net begonnen aan de D52, prachtig asfalt, niet veel verkeer, ook weinig afwisseling in het vlakke landschap, bijna saai. De rivier - hoewel vlakbij - zie ik nauwelijks door de dichte bossages. En als die er even niet zijn: mais, hoog mais. Maar het fietst lekker, zacht windje schuin in de rug. Er wordt dus uitsluitend gekoerst, onderin de beugels, 34-35 gaat het.


Aanvankelijk wilde ik in één keer van Basel naar Strasbourg: 130 km. Had gemakkelijk gekund met dit windje in de rug, maar ik heb gekozen om naar Colmar te gaan, dat zo'n 10 km van de Rijn ligt. Het is een mooi stadje in de Vogezen. Op de afslag naar Colmar bekijk ik nog even de kaart. Dan zie ik een opvallende plaatsaanduiding: een perfecte achthoek met een even perfect dambord-stratenpatroon, Neuf-Brisach. Zo gaaf heb ik het nog niet gezien: een vestingplaats volgens Renaissance principes.


Ik kom de vesting binnen door een reeks openingen in een aantal opeenvolgende verdedigingswallen. Met de plattegrond in gedachten is dit een fantastische gewaarwording. Ik heb andermaal de kick van "me and my bike in een historische omgeving".


Midden in het stadje een groot vierkant plein, dat je daar kunt verwachten., alleen is het buitengewoon groot voor denomvang van het stadje. In de Patisserie (ja, ik ben in Frankrijk!) op de hoek koop ik een café crème met een sandwich en ga dat exact midden op het plein (met monument) nuttigen. Ik waan me in het centrum van de wereld!

4 opmerkingen:

  1. Hans als je nu rechtsaf slaat kun je de Eurovelo 6 nemen naar Nagymaros, langs de Donau, moet in 10 dagen lukken. We zullen een lekkere Hongaarse maaltijd voor je klaar maken. Misschien iets voor de volgens trip, dan fiets ik een eindje mee. Groeten Kas Ila

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja dat blijft aantrekkelijk, zo'n overzichtelijk wereldbeeld.
    Vanaf morgen zijn we zelf op pad, veel succes met het vervolg van je tocht.
    Of je gaat niet zoals Kas en Ilona voorstellen rechtsaf, maar linksaf.
    Pik je achter Metz de Maas op en drinken we een pint in het oude centrum van Namen.

    Gerrit

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie plaats Colmar, hebben ze ook heerlijke wijnen.
    Je schiet aardig op , voor je het weet ben je weer thuis.
    Geniet ervan, liefs Else

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vanaf vandaag ben ik zelf op pad, dus helaas ik zal het vervolg later gaan lezen. Heel veel fietsplezier de komende dagen.

    liefs,
    Nieske

    BeantwoordenVerwijderen