vrijdag 15 juli 2011

Treviso, vrijdag 15 juli

Twee jaar jaar geleden heb ik Giovanni Pinarello ontmoet. Ik huurde een appartement in het centrum van Treviso, toevallig met zicht op de winkel van Pinarello. Ik was net de trotse eigenaar van een FP5 geworden en ik kon het niet laten om dat in de winkel kenbaar te maken. Dat werd allerhartelijkst opgevat: ik moest en zou signor Pinarello "shake hands". Terwijl hij werd opgehaald bekeek ik de ingelijste (zwart-wit) foto's van de legendarische wielrenner tijdens z'n successen in het spoor van Coppi en Bartali. Daar verscheen de kleine vitale, maar stokdove 80-er die me een pezige hand toestak. We mochten samen op de foto. Ik realiseerde me dat ik niet de enige zal zijn geweest, maar het moment ontroerde me.

shake hands met Giovanni, juli 2011


Er schoot mij het prachtige wielerverhaal van Dirk Jan Roeleven te binnen (De nieuwe fiets, 2009). Tijdens een vakantie krijgt hij in een afgelegen oord in de Italiaanse Alpen pech met zijn fiets. Een dorpsfietsenmaker helpt hem weer op weg. Gratis. Maar er is nog een reden waarom hij zichzelf een belofte doet: de fietsenmaker bouwt in een schuur achter zijn werkplaats racefietsen - van het zuiverste Italiaanse ras. Hij besluit ooit terug te keren voor een nieuwe fiets en die over de Alpen naar huis te trappen.

Geïnspireerd door dat verhaal vertrek ik morgen uit Treviso om een schitterende rood-zwarte Pinarello Paris in drie weken over de Alpen naar huis te trappen. Ik heb de route van ruim 1500 km zó gekozen, dat niet alleen mijn passie voor het fietsen volop aan bod komt, maar ook mijn interesse voor steden en cultuur. Daarom vertrek ik in westelijke richting door de Povlakte, langs enkele villa's van de beroemde renaissance-architect Palladio en de bekende renaissancesteden Vicenza, Verona en Bergamo. Daar blijf ik een dag over. Dan steek ik via de Sint Gotthard (2100 m) de Alpen over en vanaf Basel volg ik zoveel mogelijk de loop van de Rijn, langs Strasbourg en bekende trekpleisters als de Lorelei en de steden Koblenz, Bonn en Keulen, om uiteindelijk bij Lobith Nederland binnen te komen. Op het laatste deel van de tocht volg ik de IJssel langs de Hanzesteden Deventer, Zwolle en Kampen, om uiteindelijk in Groningen (ook een Hanzestad) uit te komen.



Ik vertrek morgen op de dag voorafgaand aan laPinarello, het grote wielerspektakel dat ieder jaar ter ere van Giovanni Pinarello wordt gehouden. Zaterdag worden traditioneel de nieuwe modellen voor 2012 gepresenteerd aan het internationale dealernetwerk. Zondag vertrekken duizenden fietsers, waaronder bekende wielrenners, vanaf het Piazza dei Signori in het historische centrum van Treviso voor een race van ruim 200 km, met als ultieme uitdaging de beklimming van de Monte Crappa (20%) (www.lapinarello.com). In de jaren '90 behaalden de Spaanse kampioenen Delgado en Indurain hun overwinningen op een Pinarello. Zij raakten bevriend met de familie Pinarello en organiseerden het evenement (onder de naam Granfondo Pinarello) op de verjaardag van Giovanni.

Ik ben al een week in Treviso. We hebben een appartement gehuurd even ten zuiden van de stad. Als ik zaterdag vertrokken ben, brengt mijn Marja samen met een vriendin de auto terug naar Nederland, na het er met z'n tweeën nog een weekje van te hebben genomen.
De fiets heb ik vanmorgen uit handen van Fausto Pinarello, één van de twee zonen van Giovanni, ontvangen. Het is een echt familiebedrijf, dat merk je aan de open familiaire sfeer. Dinsdag melde ik me al in de winkel en werd te woord gestaan door Singnora Pinarello, die me direct telefonisch in contact bracht met Giuliana, de rechterhand van Fausto. Vrijdag zal hij mij de fiets overhandigen in de fabriek in het noorden van Treviso.

Fausto Pinarello

Vóór de officiele overhandiging van de fiets heb ik mogen rondkijken in de fabriek en heb uitleg gekregen van Fausto. Ik moet eerlijk zeggen dat het me wel wat deed: door de grote baas en sponsor van twee prof-wielerploegen (Movistar en Sky) te worden rondgeleid. Ik heb kunnen zien hoe mijn fiets gemaakt wordt. Het frame is van carbon 50HM1.5K, wat zoveel zegt dat het heel sterk is met een laag (soortelijk) gewicht. Fausto pakt een frame: vederlicht. Dat ik daar straks in de afdaling van de Gotthard "als een huis" op zit! Ik heb er het volste vertrouwen in: iedere keer als ik een nieuwe fiets had, was hij weer strakker in de bochten en in de klim. Het frame is afgemonteerd met de Chorusgroep en Zonda wielen van Campagnolo, alles black.


Na de Dogma en de Kobh is de Paris het derde model met een asymmetrische bouw, wat betekent dat het frame aan de kant van de aandrijving extra stijf is en als geheel toch lichter kan zijn door minder materiaalgebruik. De Onda voor- en achtervork zijn al jaren kenmerkend voor Pinarello. "Onda" betekent "golf" in het Italiaans. De golfvorm zou stijver en tegelijkertijd comfortabeler zijn dan een conventionele vork. Ik heb het nog nergens gelezen, maar het lijkt wel of de ingenieurs van Pinarello zich door de menselijke wervelkolom hebben laten inspireren.

Bij de overhandiging van de fiets was Ton van Card Sports Benelux aanwezig, die me verraste met een complete set Pinarello kleding met een helm. En dat het niet alleen om publiciteit gaat bleek uit de inscriptie "Treviso - Groningen   Hans Nieman", die de jongens van Card nog te elfder ure hebben laten maken. Ik ben uitgenodigd om vanavond mee uit eten te gaan.


Vanmiddag heb ik me mijn nieuwe fiets ook al een beetje eigen kunnen maken door een precieze afstelling en het eerste rondje door de stad. Hoe moet ik dat beschrijven? Een kick! Te veel emotie bij elkaar: eindelijk de fiets waar ik al een half jaar naar toegeleefd heb, de voorbereiding van de tocht, de belevenis van het trappen, de kracht die - voor je gevoel zonder verlies - via de trappers en de wielen tot een vooruitgaande beweging wordt omgezet, de sensatie van deze Italiaanse stad, de toeristen die op de terrasjes toekijken en over wie ik mèt Tim Krabbé denk: "De leegheid van die levens schokt me." (De Renner, 1978). Een koning te rijk voel ik me en morgen zal het wezen!

4 opmerkingen:

  1. Een goede start en heel veel succes toegewenst, Reyn

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Hans,
    Een heel mooie rooie!!
    Een prachtig begin...
    Heel veel plezier en succes!!

    Groet,
    Janny en Chris

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Hans, eindelijk lukt het, dank aan Gerrit. om een reactie te schrijven! Ik geniet van je verhaal in jouw kenmerkende stijl en de heerlijke foto,s, nog het feest der herkenning maar dat zal langzamerhand wel verdwijnen. Die fiets is wonderschoon. vooral ook in de context waar je hem, geen "Paris" maar "Palladio", fotografeert. Mooie reportage over de Aida. De emotionele lading van de start is als ik het zo zie en lees inmiddels vervangen door de tocht zelf. Keep in touch,groet Maarten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Hans,
    Prachtige verhalen! 'De leegheid van die levens schokt me' voel ik met je mee!
    Gefeliciteerd met je knappe prestatie! Een expeditie die gebaseerd is op een schakering sentimenten waar ik me veel bij voor kan stellen.

    Hopelijk tot in het zadel (Pinarello meets Daccordi),

    Serge-Amsterdam

    BeantwoordenVerwijderen