dinsdag 2 augustus 2011

Köln

Het internet was zo traag gisteren dat ik niet alle foto's die ik graag wilde laten zien, heb gepubliceerd. Alsnog een mooie combinatie oud en nieuw in het havengebied en een detail zoals ik het de hele reis al zie (met laag gemiddelde).
En ik begin de dag met een foto Am Bollwerk, waaraan Kunibert der Friese ligt en het uitzicht uit mijn hotelkamer.






















Keulen (in grootte de vierde stad van Duitsland) is een opmerkelijke stad. Het centrum is in de oorlog bij luchtaanvallen bijna volledig verwoest. De Dom is een van de weinige gebouwen die het heeft overleefd. Je zou verwachten dat er na de wederopbouw geen gezellig plekje meer te vinden was. Maar dat valt mee, sterker: Keulen heeft dank zij de afwisseling van een grootstedelijke herstel (grote wegen en gebouwen) en inrichting van kleinschalige gebieden een uniek centrum, dat een vergelijking met zowel Rotterdam als Amsterdam kan doorstaan.


Een tweetal grote (gedeeltelijk verdiepte) autowegen verdeelt het centrumgebied in vier delen die elk een eigen karakter en sfeer hebben. En dan is er nog de Rijnkade met zijn meer toeristische sfeer en grote terrassen totaan het water en aansluit bij het Domforum, het Museum Ludwig en de Kölner Philharmonie. Vanaf het verhoogde plein rondom deze drie trekpleisters van formaat, heb je een indrukwekkend uitzicht over de rivier en het enorme stationscomplex, waarvan de overkappingen met een boog overgaan in de Rijnspoorbrug.



In de loop der jaren hebben duizenden mensen hun liefde aan elkaar verklaard door een slotje aan de brugleuning te hangen. Kijken of ik hier morgen ergens mijn PP (zoals iemand mijn fiets in een reactie heeft genoemd) kan vereeuwigen.
Vanaf het Domforum loopt een belangrijke winkelstraat evenwijdig aan de rivier naar de Heumarkt en Altmarkt en die een 1,5 kilometer lange winkelroute tot aan de Rudolfplatz kruist. Daarin is de Neumarkt het centrum van het omliggende winkelgebied. Rond de Heumarkt en Altmarkt wemelt het van de café's en restaurants.



De leuke restaurantjes en café's bevinden zich aan de westkant van de Altstadt, aan de overkant van de Hohenzollernring (waar je je op een Parijser Boulevard waant) in een soort Quartier Latin (Maastrichtstrasse).
Een heel leuk plekje om wat te eten en drinken - buiten het bereik van de massa - is bij het Antoniterkerkje naast het splinternieuwe glazen gebouw van P&C, dat zich als een enorme walvis in het centrum heeft neergevlijd. Het ligt letterlijk boven het grote ondergrondse kruispunt van autowegen die het centrum opdelen. Ik ben er even ingelopen om die enorme glazen gevel van binnenuit te ervaren



Er zijn ettelijke achteraf-plekken te vinden, waar soms nog restanten van vooroorlogse bebouwing en oude bomen bijdragen aan een intieme sfeer, waar je lekker kunt zitten om wat te drinken of te eten. Ik ga er vandaag van genieten; slenteren door de stad en een bezoekje aan het Museum Ludwig. En ergens een Kölsbier. Mijn fiets heeft weer een dag rust, hij staat ergens zielig achter een roestige garagedeur achter het hotel.

Op mijn behoorlijk confortabele en ruime kamer van het hotel (tafeltje, stoel, bureaulamp) neem ik het vervolg van mijn tocht nog eens door. Het plan is om morgen het Ruhrgebied door te trekken: Düsseldorf, Duisburg en dan door naar Lobith, waar de Rijn Nederland binnenkomt. Het Ruhrgebied is buitengewoon interessant vanwege de verandering van industriegebied naar een stedelijk woon/werk gebied. Er wordt heel veel gedaan met recreatie, sport en cultuur om van het negatieve imago af te komen. Wat de cultuur betreft: er zijn zes of zeven musea van internationale betekenis en er worden regelmatig grote manifestaties gehouden, waarbij oude fabriekscomplexen worden gebruikt. (Wat soms niet goed afloopt omdat de toegangen tot zulke terreinen vaak niet op grote massa's zijn berekend!)
Aan verscheidene oude fabriekscomplexen kun je zien dat er kantoren, woningen en culturele instellingen ingekomen zijn. Veel van die oude gebouwen behoren tot het Industrieel Erfgoed. De bekendste - en bakermat van de industriële ontwikkeling van het Ruhrgebied - is het industiecomplex van de Zollverein Essen. Vorig jaar was het Ruhrgebied Europese Cultuurhoofdstad en werden er vanuit Nederland talrijke excursies naar georganiseerd, waaronder ook fietsvakanties.
Maar ik zie er opeens tegenop om me op mijn lichte fietsje en in fietskleding tussen het geweld van het verkeer te begeven, mijn weg te zoeken in de wirwar van mogelijkheden. De dynamiek van het culturele stadse leven begint een beetje te veel te worden. Ik zoek een alternatief dat om het Ruhrgebied heengaat.

3 opmerkingen:

  1. Bijna iedereen die ik ken en die jou volgt is nu op vakantie. Zij zeggen allemaal na de vakantie jouw verslagen verder te gaan lezen. Moeten ze zeker doen!!!
    En ik wil naar het Arp-museum binnenkort (met jou).
    Nog een paar dagen te gaan.....dan zit je reis erop.
    Tot vrijdag, Marja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De laatste loodjes, Hans! Ik heb met belangstelling je wederwaardigheden gelezen. Petje af voordit eenzame avontuur. En proficiat met de verjaardag van Marja! Succes nog even en hou vol! Groet, Ineke Wekker

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Hans,

    Heel verstandig - je plotselinge besluit- om om het Ruhrgebied heen te gaan. Veel te druk voor jou en je fiets.
    Succes met de laatste dagen.

    groet

    Leo Hardus

    BeantwoordenVerwijderen